Ποια είναι η διαφορά μεταξύ επιφανειοδραστικών, ενυδατικών, διασκορπιστικών και γαλακτωματοποιητικών;

Οι επιφανειακά δραστικοί παράγοντες, οι υγροποιητικοί παράγοντες, οι διασκορπιστικοί παράγοντες και οι γαλακτωματοποιητικοί παράγοντες είναι όλοι τύποι χημικών πρόσθετων που χρησιμοποιούνται σε διάφορες βιομηχανίες για διαφορετικούς σκοπούς.Έχουν ξεχωριστές λειτουργίες και ιδιότητες

Επιφανειακά δραστικά:

Οι επιφανειακά δραστικοί παράγοντες είναι ενώσεις που μειώνουν την επιφανειακή ένταση μεταξύ δύο φάσεων, συνήθως μεταξύ υγρού και στερεού, υγρού ή αερίου.
Οι επιφανειακά δραστικές ουσίες έχουν τόσο υδροφιλικά (αποσέλκυση νερού) όσο και υδροφοβικά (απόκλιση νερού) μέρη στη μοριακή τους δομή.
Τα επιφανειακά δραστικά μπορούν να λειτουργήσουν ως απορρυπαντικά, αφρωτικά, γαλακτωματοποιητικά,διασκορπιστικά, ή υγροποιητικά, ανάλογα με τη συγκέντρωσή τους και την εφαρμογή τους.
Παραδείγματα επιφανειοδραστικών ουσιών περιλαμβάνουν το θειικό λαρυλικό νάτριο (συνήθιστο σε απορρυπαντικά), το Tween (χρησιμοποιείται σε φαρμακευτικά προϊόντα και καλλυντικά) και το βρομίδιο cetyltrimethylammonium (CTAB, χρησιμοποιείται στην έρευνα και τη βιομηχανία).

Ενυδατικοί παράγοντες:

Οι ενυδατικοί παράγοντες, γνωστοί και ως ενυδατικοί παράγοντες ή ενυδατικοί παράγοντες, είναι ένα υποσύνολο επιφανειακών δραστικών ουσιών που μειώνουν την επιφανειακή ένταση ενός υγρού,που επιτρέπει την ευκολότερη εξάπλωση και διείσδυση σε στερεή επιφάνεια.
Οι υγροποιητικοί παράγοντες χρησιμοποιούνται συνήθως στη γεωργία, τη ζωγραφική, την εκτύπωση και τις εφαρμογές καθαρισμού για να διασφαλιστεί η σωστή κάλυψη και προσκόλληση των υγρών στις επιφάνειες.
Μειώνοντας την επιφανειακή ένταση, τα υγροποιητικά μέσα επιτρέπουν στα υγρά να διεισδύσουν πιο αποτελεσματικά σε πορώδη υλικά.
Παραδείγματα υγροποιητικών παραγόντων είναι τα αλκυλοφαινολικά αιθοξυλικά, τα αλκυλοαρυλοσουλφονικά και τα επιφανειακά δραστικά που βασίζονται στη σιλικόνη.

Διασκορπιστικοί παράγοντες:

Οι διασκορπιστικοί παράγοντες, γνωστοί και ως διασκορπιστικά ή διασκορπιστικά, είναι πρόσθετα που χρησιμοποιούνται για τη διευκόλυνση της διάσπασης στερεών σωματιδίων σε υγρό μέσο.
Οι διασκορπιστικοί παράγοντες αποτρέπουν τη συσσώρευση ή τη συσσώρευση σωματιδίων προσρόφησης στις επιφάνειές τους και δημιουργίας αντισυμπιεστικών δυνάμεων μεταξύ τους.
Αυτοί οι παράγοντες χρησιμοποιούνται συνήθως σε βιομηχανίες όπως οι χρώσεις, οι επικάλυψεις, η κεραμική και τα φαρμακευτικά προϊόντα για να εξασφαλίσουν την ομοιόμορφη κατανομή και τη σταθερότητα των αναστολών ή των γαλακτωμάτων.
Παραδείγματα διασκορπιστικών παραγόντων περιλαμβάνουν τα πολυκαρβοξυλικά, τα ιγνοσουλφονικά και τις πολυαιθυλενογλυκόλες.

Εξατμιστικοί παράγοντες

Οι γαλακτωματοποιητικοί παράγοντες, επίσης γνωστοί ως γαλακτωματοποιητές, είναι ουσίες που σταθεροποιούν τα γαλακτωματοποιητικά, τα οποία είναι κολοειδείς διασπορές αδιάλυτων υγρών (π.χ. λάδι και νερό).
Οι γαλακτωματοποιητικοί παράγοντες έχουν τόσο υδροφιλικές όσο και υδροφοβικές περιοχές στη μοριακή τους δομή, επιτρέποντάς τους να σχηματίσουν μια σταθερή διεπαφή μεταξύ των αδιάλυτων υγρών.
Με τη μείωση της ενδιάμεσης έντασης, οι γαλακτωματοποιητικοί παράγοντες εμποδίζουν την συγχώνευση ή τον διαχωρισμό της διασποράς στη γαλακτωματοποίηση.
Οι γαλακτωματοποιητικοί παράγοντες χρησιμοποιούνται ευρέως στα τρόφιμα, τα καλλυντικά, τα φαρμακευτικά προϊόντα και τις βιομηχανικές διεργασίες για την παραγωγή σταθερών γαλακτωματοποιητικών.
Παραδείγματα γαλακτωματοποιητικών παραγόντων είναι η λεκιθίνη, το πολυσορβικό 80 (Tween 80) και το στεαροϊλολακτυλικό νάτριο.

Συνοπτικά, ενώ τα επιφανειακά δραστικά, τα ενυδατικά,διασκορπιστικά, και οι γαλακτωματοποιητές είναι όλα τα είδη επιφανειακά δραστικών χημικών ουσιών, έχουν ειδικές λειτουργίες και εφαρμογές που σχετίζονται με τη μείωση της επιφανειακής έντασης, τη διευκόλυνση της διασποράς ή της γαλακτωματοποίησης,και βελτίωση της σταθερότητας των κολοειδών συστημάτων.